Het lijkt een eenvoudige zin, onder een afbeelding van twee lege schoenen.

Toch vertellen deze woorden hoe het is om slechts te zijn.

Ik zie de mens graag zonder zijn 'waar'.

Niet dat het er niet toe doet wat er op het levenspad verschijnt of is verschenen,

maar het symboliseert dat, wanneer het oordeel van de mensheid vervalt

slechts de mens overblijft.  

Ik ben Alie van der Laan en ik schrijf maandelijks een column voor Carend - centrum voor palliatieve zorg.

Ik werk vrijwillig in begeleiding en ondersteuning

 in de palliatieve terminale zorg in thuissituaties,

waar de uren van 'er zijn' zich presenteren in alle denkbare vormen.

Ik probeer ervaringen te vangen in woorden,

zinnen en zandkorrels die samen zullen komen

in verhalen, columns en gedichten.

Ik ben naast gespreks- en hypnotherapeut (klassiek & spiritueel), auteur - creatief schrijver.

in 2014 verscheen mijn eerste boek 'Lag het aan de perenvla - in therapie voor angst en fobie.

Daarna heb ik mee mogen schrijven aan verschillende uitgaven waaronder 'Mistranen & Troostkoekjes',

een boekje met gedichtjes en oneliners, dat is opgedragen aan de gasten in het hospice en aan allen die hen lief zijn.

Ik schrijf, luister, praat,

zorg, voel, leer,

lees, lach, mediteer,

heb lief en leef het leven